کیک ها بزرگ شده اند.
هیچ وقت یادم نمی رود روزی را که با اشتیاق کامل برای مدیران ارشد یکی از نهادهای فرهنگی کلان کشور در حال صحبت کردن بودم. حدود نیم ساعت ساختار فرهنگی کشور را برایش شرح دارم و تفاوت کار تبلیغی با کار فرهنگی را بیان کردم.
خلاصه خیلی صحبت ها به میان آمد.
گمان می کردم شاید اگر این صحبت ها گفته شود برای صدها هزار نفر آدمی که زیر دستشان است برنامه ای خواهند ریخت ولی امان . امان از این همه استعداد و شعور که خدا به بعضی عطا کرده است.
بعد اینکه صحبت های ما تقریبا به پایان رسید.
با اعتماد به نفس بالا گفت: ما کار فرهنگی بسیار کرده ایم و اثراتش هم در ..... دیده ایم.
مثلا از زمان آمدن ما و خدمت در این پست اتفاقات شایسته ای رخ داده است.
گفتم ببینم چه کاری انجام داده اند که اینچنین در موردش صحبت می کند.
سراپا گوش بودم و منتظر بیانات ایشان.
دستش را جمع کرد و گفت : قبل از ما در اردوهای قم جمکران که بچه ها را می بردند کیک های این اندازه ای داده می شد ولی از زمانی که ما آمده ایم کیک ها بزرگ شده است و دانشجویان از این قضیه خیلی خوشحال هستند.
سیر می شوند.میان وعده باید مقوی باشد.
من: لال شدم
یخ زدم
گفتم : آفرین چه کار خوبی.
اینهاست که من را چنین کرده است.
ولی ما سربازان امام روح الله هستیم و خسته نمی شویم.
