انگشت بی انگشترت را دوست دارم

از ابتدا تا آخرت را دوست دارم

این واژه تنهاترت را دوست دارم

تنهاترین سردار دشت غاضریه

فریاد حیدر حیدرت را دوست دارم

عباس و اکبر، عون و جعفرها و قاسم

این مردهای لشکرت را دوست دارم

دیدم رسول الله را در بین میدان

جنگ علی اکبرت را دوست دارم

ای کاش اصغر تشنگی از یاد می برد

زیر گلوی اصغرت را دوست دارم

این یک وصیت بود تا بوسد گلویت

من حرف های مادرت را دوست دارم

وقتی که دشمن واج هایت را جدا کرد

هر بخش بخش پیکرت را دوست دارم

وقتی غنیمت می شود هر تکه آهن

انگشت بی انگشترت را دوست دارم

خورشید خورشید است بر تن یا سر نی

بالای آن نیزه سرت را دوست دارم

وقتی قیامت می کنی با آن قیامت

آن کربلا این محشرت را دوست دارم

آتش میان خیمه ها بغض علی بود

آن خیمه های خواهرت را دوست دارم

بابا چرا دیر آمدی؟ اینجا چه جایی است؟

من شکوه های دخترت را دوست دارم

در زیر خیمه شاه و نوکرها غلامند

این خاک پای نوکرت را دوست دارم