اونی که پشت سر بقیه غیبت می کنه، فارق از دین و آیینش در نوع خودش یک گلابی محسوب می شود که از وجود سرنشینان محترمی به نام کرم در وجود خودش در عذاب است، برداشت غلط نکنید، یعنی یک گلابی کرمو است و غیر قابل استفاده.
برای رفع این عذاب، شروع به صحبت و غیبت کردن در خصوص دیگران می کند که نتیجه اش ایجاد دلخوری و برداشت های غلط می شود.
بیاییم گلابی نباشیم.
همین
گلابی کلمه ای است که از ترکیب دو کلمه گل + آبی تشکیل می شود، البته گلابی نام میوه تابستانی خوشمزه ای هم هست که قیمتش خیلی گران و دست نیافتنی است.
در عامیانه اصطلاحا به انسان هایی که خیلی گل یا چیز دیگری و رنگشان شاید آبی است؛ گلابی می گویند.
هر کس برای انسان های گلابی در ذهن خود شکل و مصداقی متصور است.
در ذهن بنده نیز بعضی گلابی هستند.
در مطالب شماره بندی شده که امروز اولینش را با هم خواهیم خواند؛ در تلاش هستیم مصادیق گلابی را مورد بحث قرار دهیم.
اما خصوصیت اول:
اصولا انسان های گلابی (گلابی ها) هیچ اصل و قانونی را قبول ندارند.
یعنی چی؟
ببینید، هر درسی را برای مطالعه شروع کنید اولین مبحث مورد اشاره در آن، اصول آن علم است.
گلابی ها، اصول را نه می دانند و نه اگر بدانند؛ قبولش دارند.
برای مثال:
شاید در اطرافیانتان دیده باشید بعضی ها همیشه در هر مبحثی حرف، حرف خودشان است. اینکه در خصوص دمای بدن انسان؛ مناسب و نامناسب چیست را علوم تجربی مشخص می کند وبرای آن معیاری دارد ولی گلابی برای خودش حد ومرز دیگری می شناسد.
به گلابی می گویی؛ اگر بعد از حمام آب یخ بنوشی برایت ضرر دارد، با هزار دلیل و برهان غلط می خواهد برایت ثابت کند که نه، سود دارد.
دانستن اصول خیلی مهم است. در علم حقوق می گویند: اصل بر عدم مجرمیت است، یعنی فردی که ادعای مجرمیت دیگری را می کند باید ثابت کند که او واقعا مجرم است، در غیر این صورت باید جبران کند. یعنی نباید در نگاه اول همه را مجرم و متهم دانست.
این همان اصل خوش بینی است. البته در خصوص همه این ها در شماره های بعدی صحبت خواهیم کرد.
بعضی اصول مرتبط با زمان و مکانی که در آن هستیم مورد نیاز می شود و بعضی همیشه.
برای مثال ما همیشه به دانستن و عمل کردن اصول معاشرت نیاز داریم و از طرفی به اصول علوم، شاید همیشه نیازمند نباشیم.
برای اینکه شبیه گلابی ها نباشیم باید اصول دان باشیم.
شاید شنیده باشید که می گویند فلانی؛ آدم با اصولی است.
بیایید اصول دان و اصول شناس باشیم.
اگر عالمی در علمی می گوید اصل بر فلان است به زور و زحمت، حرف خودمان را به کرسی ننشانیم.
پذیرای مطالب شما هستیم.
خوب باشیم...
مقتل برای ما مثل یه فیلم شده، خوب و بدش رو نمی دونم ولی ما تا تاریخ و تقویم می بینیم اول حساب می کنیم امام حسین(ع) توی این تاریخ کجا بوده.
الان به تقویم نگاه کردم دیدم یازدهم ذی الحجه است. با خودم می گم این روزا امام حسین از مکه بیرون زده. نمی دونم دیشب یا دیروز یا پری شب. ولی مهم اینه که عید قربان در مکه نموندن آقا.
اینا مثل یه فیلم از جلوی چشمام رد می شه.
بعد نگاه می کنم به دور و برم می بینم چقدر امام حسین قشنگ قربانی می کنه...
این حال و روز ماست ارباب، راضی نشو به مرداب گناه بیافتیم و در پاتلاق نفس خود دست و پا بزنم.
در آستانه محرم خودمان را به ارباب بی کفنمان بسپاریم........
