تصویر سربه بالین مادر بزرگوار شهید کشوری بر موتور جامانده از بالگرد فرزند رشیدش.
هیچ وقت این لحظه را فراموش نخواهم کرد وقتی چهره حیرت زده مادر شهید به قابی که در بالای این جسم گذاشته شد چه ارتباطی برقرار کرد و فضا چقدر حزن آلود شد.
دردو دیوار موزه دفاع مقدس کرمانشاه گریه می کردند و هیچکس توان ادای هجایی نداشت.
مادر شهید گریه کرد، سر بر بالین موتور پرنده پسرش گذاشت و بعد از لحظه ای گفت: صدها همچون پسر من فدای اسلام.
بروی ویلچر خودش کمر راست کرد و با تبسمی عجیب گفت: من را ببرید پیش عکس های پسرم.
ما می رفتیم و گریه می کردیم و به استواری این مادر نگاه می کردیم...
خداوند مادران و پدران شهدا را صبر عطا فرماید. و حقشان را بر ما ببخشاید.
