جدا اگر به جای این همه ایراد و سوتی گرفتن طرح و ایده داده بویم چه اتفاق خوبی می افتاد.
ولی حیف.
ما(امثال من) فقط بلدیم از کار دیگران ایراد بگیریم و وقتی عرصه در اختیار ما قرار می گیرد مثل بقیه هیچ کاری ازمون ساخته نیست.
یکی از مهمترین معضلات فرهنگی ما طلاق بوده و هست.
تا الان چند نفر در خصوص آن صحبت کرده اند و طرح عملی دادن.
در خصوص بیکاری چه؟
در خصوص بحران هویت چه؟
اصلا آن را خوب درک کر ده ایم؟
آیا تا کنون فهرست مشکلات و آسیب ها و تهدیدهای فرهنگی و اجتماعی این ملت را برای خودمان فهرست مرده ایم.
کارمان شده انجام یه سری از این برنامه های تکراری و کلیشه ای که نه تنها اثر مثبت ندارد که منفی هم هست.
تو را به خدا کمی عمیق تر به این موضوع (موضوع فرهنگی) نگاه کنیم.
ما ملت شریفی هستیم.
ولی کاری نکنیم که جوانانمان باعث خدشه دار کردن این شرافت عمیق شوند.
این مملکت هنرمند متعهد می خواهد.
نظریه پرداز متعهد می خواهد.
باید با هم تلاش کنیم.
زنده باد فرهنگ ایرانی اسلامی کشور عزیزم ایران
